Νομοθετική ρύθμιση για τη «σωτηρία» της ανακύκλωσης ζητά ο Σάββας Χαλιαμπάλιας

Κρατική παρέμβαση για τη «σωτηρία» της ανακύκλωσης ζητάει Σάββας Χαλιαμπάλιας. Ο πρώην υποψήφιος δήμαρχος και βουλευτής Θεσσαλονίκης θέτει προς συζήτηση το πρόβλημα με την κατάληξη των απορριμμάτων από πλαστικό, χαρτί και άλλα υλικά που υπάρχει δυνατότητα να ανακυκλωθούν, προτείνοντας λύση σε κεντρικό επίπεδο.

 «Θα μπορούσε να γίνει μια νομοθετική ρύθμιση από την κυβέρνηση για τη χρήση ανακυκλώσιμων υλικών από τις επιχειρήσεις και τις δημόσιες υπηρεσίες καθώς  το κράτος πρέπει να γίνει αρωγός στην προσπάθεια προστασίας του περιβάλλοντος. Με τις ενέργειες αυτές θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και όλα τα ανακυκλούμενα υλικά θα αντικαταστήσουν ισόποσες εισαγόμενες πρώτες ύλες» αναφέρει ο γνωστός επιχειρηματίας, επισημαίνοντας ότι «το πρόβλημα στην ανακύκλωση υλικών έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις».

Ακόμη σημειώνει ότι «το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό. Ξεκίνησε για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2017, όταν η Κίνα, ο μεγαλύτερος εισαγωγέας παγκοσμίως ανακυκλώσιμων υλικών, ανακοίνωσε ότι σταματά να εισάγει ανακυκλωμένο πλαστικό και στη συνέχεια έθεσε πολύ αυστηρούς περιορισμούς και για το χαρτί/χαρτόνι.  Άρα  το πρόβλημα έγκειται στην απορρόφηση των ανακυκλωμένων υλικών από την Ελληνική αγορά»

Ο κ. Χαλιαμπάλιας επισημαίνει τις υποχρεώσεις της Ε.Ε. και προτείνει τι μπορεί να κάνει η Ελληνική πολιτεία για αυτό το ζήτημα.  Όσον αφορά το πλαστικό αναφέρει τα παρακάτω:

1. Η Ε.Ε. έχει υποχρεώσει τις μεγάλες εταιρίες αναψυκτικών να χρησιμοποιούν, για την κατασκευή των πλαστικών φιαλών που διανέμουν στην αγορά,  τουλάχιστον 20% ανακυκλωμένης πρώτης ύλης. Γι αυτό και διατέθηκαν τα μηχανήματα ανακύκλωσης τα οποία δίνουν τη δυνατότητα καταβολής αντιτίμου ενός ευρώ για κάθε 33 άδεια φιαλίδια που τοποθετεί ο καταναλωτής μέσα σ’ αυτά.    
2. Με τον τεράστιο εκτυπωτή πλαστικών επίπλων που παρουσιάστηκε στη ΔΕΘ, το 2019, αποδείχτηκε ότι γίνονται απίστευτα πράγματα .Μπορεί το κράτος να υποχρεώσει όλες τις δημόσιες υπηρεσίες και τους δήμους να εφοδιάζονται,  κατά ένα ποσοστό, έπιπλα κατασκευασμένα από ανάλογους εκτυπωτές με  ανακυκλούμενο πλαστικό.
3. Για τις συσκευασίες των προϊόντων που δεν είναι φαγώσιμα (χρώματα, χημικά, λιπαντικά κ.α.) να χρησιμοποιείται ανακυκλωμένη πρώτη ύλη και όχι «παρθένα». Μία οικονομική επιβάρυνση στη χρήση  «παρθένων» υλικών αντί ανακυκλώσιμων θα δρομολογήσει τα πράγματα…

Σχετικά με υπόλοιπα υλικά συμπληρώνει ότι:

• Το κράτος μπορεί και πρέπει να γίνει αρωγός της προώθησης των χάρτινων απορριμμάτων δίνοντας κίνητρα για την ανακύκλωση τους και τη χρήση τους από τις επιχειρήσεις.
• Υπάρχει δυνατότητα να ανακυκλωθούν και τα πλαστικά χρώματα που περισσεύουν  όταν βάφουμε το σπίτι μας. Και εδώ το κράτος μπορεί και πρέπει να μεριμνήσει για την ανακύκλωση και την προώθηση τους.
• Χιλιάδες όγκοι πολυστερίνης από συσκευασίες ψαριών, ηλεκτρικών συσκευών και υπολείμματα από θερμομονώσεις πρέπει να συγκεντρώνονται και να επαναχρησιμοποιούνται σε τεχνικές εργασίες του δημοσίου τομέα.