Προσπαθούν να μας παρουσιάσουν ως νέο κάτι που ανακατασκευάζεται με παλαιά και κυρίως «γερασμένα υλικά»

 Άρθρο του Γεωργίου Γκόντη

Το τελευταίο καιρό παρακολουθούμε μια προσπάθεια  νεκρανάστασής της βαθιά κοιμωμένης παράταξης.

 Παρατηρούμε    προσπάθειες για  πιθανή  κάθοδο  στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές,  (όσων στελεχών βέβαια είναι πρόθυμοι να ακολουθήσουν), κάτι που πιστεύουμε ότι  φαντάζει δύσκολο να επιτευχθεί. Αφού ακόμη και ο ίδιος ο πρώην δήμαρχος  και οι άλλοι αδυνατούν να το πουν ευθέως και με βεβαιότητα ότι θα κατέβουν σαν παράταξη και απλά αρέσκονται να αναφέρονται ατομικά για πιθανή εμπλοκή τους  στις εκλογές του 2019.

Με όλα αυτά και με τις συνεχείς αναφορές, για το ότι θα είμαστε παρόντες αλλά δεν ξέρουμε ακόμα πως!!!  θα εκτιμούσαμε  ότι περισσότερο σαν παζάρεμα της παρουσίας μας σε κάποια άλλη παράταξη μας ακούγεται κατά πρώτον και κατά δεύτερον ότι μάλλον πάμε προς την διάλυση της πάλαι ποτέ κραταιάς δημοτικής παράταξης «Ωραιόκαστρο Τώρα», παρά προς επανένωση των κομματιών της.

Για να μην φτάσει σ αυτήν την δύσκολη κατάσταση η δημοτική παράταξη  «Ωραιόκαστρο Τώρα» εκτιμώ ότι μετά την εκλογική  αποτυχία, αυτόματα θα έπρεπε να υπάρξει και αλλαγή ηγεσίας σ’ αυτή. Ο νυν αρχηγός της μετά από αρκετές  θητείες στον δημαρχιακό θώκο, θα έπρεπε να ανακοινώσει την αποχώρηση του από την ηγεσία, δεσμευόμενος παράλληλα ότι δεν θα θέσει υποψηφιότητα σε μια ενδεχόμενη ψηφοφορία.  Πιστεύω ότι η  αντικατάσταση του αποδυναμωμένου από το αποτέλεσμα  αρχηγού της παράταξης και πρώην δημάρχου κ. Σαραμάντου, αν γινόταν τότε, θα ήταν  μια κομβική πολιτική μεταβολή. Θα υπήρχε αρκετός χρόνος για να ενισχύσει σημαντικά την εικόνα του νέου αρχηγού που θα πρόκυπτε, θα κρατούσε ενωμένη την παράταξη και το σπουδαιότερο θα επηρέασε θετικά την μελλοντική πρόθεση ψήφου. Επιπλέον, η διαδοχή, ως πολιτικό γεγονός, δημιουργεί δυναμική, ανεξάρτητα από την επίδραση που μπορεί να έχει, ή να μην έχει το «πρόσωπο» (η προσωπικότητα) του νέου αρχηγού.

Αντί αυτού ο πρώην δήμαρχος συνέχισε έχοντας  το βλέμμα του στραμμένο στις εκλογές του 2019, με αποτέλεσμα την «διαφοροποίηση»   πρωτοκλασάτων στελεχών της παράταξής του.

Είπαμε όλοι έχουν φιλοδοξίες σε αυτή την ζωή, αλλά το να προσπαθούν να μας παρουσιάσουν ως νέο κάτι που ανακατασκευάζεται με παλαιά και κυρίως «γερασμένα υλικά» δεν αποτελεί εξέλιξη στην πολιτική ζωή του δήμου.

Δικαίωμα του καθενός είναι να κάνει τις επιλογές του, αλλά δεν μπορούν να προκαλούν ευθέως τους δημότες, κάνοντας κριτική, για δική τους συνεχόμενη παρουσία, δουλειά, μεγάλη προσπάθεια την εποχή που ήταν στην διοίκηση,  ενώ θα έπρεπε να  έχουν  ενοχικά σύνδρομα για τη εποχή της διακυβέρνησής τους και δεν αναφέρομαι σε όλους..

Οι Πολυχρονίδης, Καρασαββίδης, Ματσουκατίδης, Λαζαρίδης και οι πλησίον αυτώ, αποτελούσαν την ραχοκοκαλιά  παράταξης. Οι δύο πρώτοι μάλιστα έχουν τακτική και ενεργή παρουσία στα δημοτικά συμβούλια με προτάσεις και ουσιαστικές αντιπολιτευτικές παρεμβάσεις για τα δημοτικά δρώμενα του τόπου,  και  η απουσία τους  δύσκολα έως καθόλου, μπορεί να αναπληρωθεί.

Η  παράταξη πέρα από τα ευχολόγια εορτών, για καλά Χριστούγεννα, κάλο Πάσχα, κλπ, σαν ενιαία παράταξη δείχνει να μην υπάρχει, γιατί πέρα από κάποιες σποραδικές ατομικές κριτικές  δεν είδαμε πουθενά το αντιπολιτευτικό της λόγο. Γι αυτό εύλογα κάποιος θα μπορούσε αναρωτηθεί:  Που είναι οι θέσεις της στα κρίσιμα δημοτικά θέματα; Που είναι οι παρεμβάσεις της παράταξης για τα πάμπολα προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο; Που είναι αυτά τα  115 ικανά στελέχη  με όρεξη για δουλειά και διάθεση προσφοράς; και γενικά που είναι η παράταξη με την έννοια της παράταξης;

Με μια τέτοια εικόνα, το δημοσιογραφικό και πολιτικό κατεστημένο μάταια  αγωνίζεται να την παρουσιάσει παρούσα,  ώστε να πειστεί ο κόσμος ότι μπορεί να επανακάμψει μια παράταξη που μοιάζει περισσότερο με καράβι ακυβέρνητο  στο έλεος των ανέμων.