Μην σταματάτε να ελπίζετε!!

του Γκόντη Γ.

Μπορούμε άραγε να ελπίζουμε στην εσπευσμένη πολιτική  ωρίμανση δημοτικών συμβούλων παρατάξεων που εμφανίσθηκαν  λίγο πριν τις εκλογές στον δήμο μας στην εκπλήρωση – έστω και κατ’ ελάχιστον – της αποστολής τους;

Τα πρώτα δείγματα που μας έδειξαν κάποιοι από αυτούς που ανέλαβαν θέσεις ευθύνης ήταν ότι δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν. Δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν δύσκολες καταστάσεις. Δεν ήταν για τα δύσκολα. Άλλωστε γι αυτό και έσπευσαν στην πρώτη δυσκολία που συνάντησαν,  να παραιτηθούν άρον - άρον λίγο καιρό μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους.

Σε σύγκριση βέβαια με κάποιους άλλους που συνάντησαν πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες, δε το έβαλαν στα ποδιά, έδειξαν πυγμή, πάλεψαν και  έδειξαν έργο. Τέτοιοι ικανοί και άφθαρτοι δημοτικοί σύμβουλοι, υπάρχουν και παρόλο που βοήθησαν στην εκλογή της διοίκησης είναι ακόμη στο περιθώριο, αλλά ας όψεται η ανάγκη!! Όμως η ανάγκη και η χρησιμοποίηση παλαιών  και φθαρμένων "υλικών" δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα και ο τελικός αποδέκτης είναι ο δημότης που υποφέρει

Τώρα όμως τι γίνεται; Τώρα για χάριν μιας νέας θέσης, η ενός νέου τίτλου, παρ όλο που ανήκουμε σε άλλη παράταξη, εμφανιζόμαστε πλάι - πλάι με τα στελέχη  της παράταξης της διοίκησης; Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάμε; Γίναμε ένα;

Αν είναι έτσι παραιτηθείτε και γίνεται ένα με την διοικούσα παράταξη. Δεν σας εμποδίζει κανείς. Αυτό είναι το σωστό το αντρίκειο και το πρέπον. Μετά ακολουθείστε τους σε όλα, χωρίς να δώσετε λόγο σε όσους σας τίμησαν με την ψήφο σας..

Δεν σας εμποδίζει κανείς, νομίζω; Γατί δεν το κάνετε;

Μπορούμε άραγε να ελπίζουμε ότι μετά το φλερτ που μετεκλογικά χάλασε στο παραπέντε, ο για δεύτερη φορά υποψήφιος δήμαρχος παράταξης  της αντιπολίτευσης με την αλλαγή στάσης και την σύμπλευση του με την διοίκηση όπως παρατηρήσαμε τώρα τελευταία, ή πέφτουμε έξω; θα κατορθώσει να σταματήσει την επιταχυνόμενη αδυναμία της σημερινής διοίκησης που λόγω αδράνειας και παρωχημένης οργάνωσης, ακόμα δεν αποδίδει τα αναμενόμενα στον τόπο;

Ένας παλιός μύθος λέει πώς: Όταν, ο καπνός εξανεμίστηκε και το κουτί έμοιαζε άδειο, η Πανδώρα κοίταξε μέσα στο κουτί και είδε να έχει απομείνει ένα χαριτωμένο πουλάκι με φτερά σαν ηλιοτρόπια. Ήταν η Ελπίδα. Έκλεισε βιαστικά το κουτί εμποδίζοντας έτσι να δραπετεύσει και κι αυτή. Για το λόγο αυτό η ελπίδα των ανθρώπων παραμένει φυλαγμένη στην πιο βαθιά κόχη της καρδίας μας.

Ότι και αν συμβαίνει στην ζωή μας, νιώθουμε μέσα μας την ελπίδα, η οποία μας δίνει δύναμη για να αντιμετωπίσουμε τα πάντα. Ανεξάρτητα το πόσοι δημοτικοί σύμβουλοι άλλων παρατάξεων  θα τρέξουν πλάι στην εξουσία για καθαρά δικούς τους λόγους....  Μην σταματάτε να ελπίζετε!