Η σύνθεση των υποψηφιοτήτων, δεν εκφράζει τη κοινωνική βάση του δήμου Ωραιόκαστρου, Μυγδονίας, Καλλιθέας

Συνδυασμοί και αντιπροσωπευτικότητα στο δήμο Ωραιόκαστρου

             

   Είναι δεδομένο ότι ο χαρακτήρας των τοπικών εκλογών είναι πολιτικός, όπως  όλων των εκλογών για όλα  τα «αντιπροσωπευτικά» σώματα. Είναι γνωστό ότι όλοι οι υποψήφιοι ακολουθούν συγκεκριμένες πολιτικές, αν και οι περισσότεροι  προσπαθούν να το κρύψουν. Για παράδειγμα, στις μέχρι τώρα δημοσιευθείσες θέσεις όλων των άλλων συνδυασμών  είναι φανερή η σχέση τους με τα προγράμματα για τη Τοπική Διοίκηση των κομμάτων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ (προγράμματα που είναι σχεδόν ίδια). Συνδετικός κρίκος τους η «επιχειρηματικότητα», η «οικονομική αυτοτέλεια»  του δήμου (εννοείται με περισσότερα βάρη στους δημότες), η «ανάπτυξη» που σημαίνει εμπορευματοποίηση των πάντων, ιδιωτικοποιήσεις,  ελαστικά εργασιακά δικαιώματα, η αυστηρή κρατική και ευρωενωσιακή  εποπτεία.

                Απέναντί τους είναι η βασική θέση της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ,  για μία δημοτική αρχή με πολιτική  υπέρ του λαού,  με μία  πραγματικά  κοινωνική διαχείριση και δράση. Για μία αρχή που θα διεκδικεί από το Κράτος τους πόρους που δικαιούται ο δήμος και οι οποίοι παρακρατούνται παράνομα. Με ταυτόχρονη συνετή διεύθυνση των οικονομικών του,  χωρίς ψεύτικους και ανεκτέλεστους Προϋπολογισμούς.

                Μήπως όμως κάποιοι καλοπροαίρετοι συμπολίτες μας που μετέχουν στα άλλα ψηφοδέλτια θα καταφέρουν κάτι καλύτερο; Η εμπειρία δείχνει ότι στις συγκεκριμένες παρατάξεις, με τη σύνθεση και τις εξαρτήσεις τους δεν μπορούν να πετύχουν σοβαρά πράματα, αν βέβαια καταφέρουν να εκλεγούν απέναντι στις διαμορφωμένες ομάδες συμφερόντων. Με μαθηματική ακρίβεια, οι εσωτερικές τους συγκρούσεις συμφερόντων οδηγούν στην ρευστότητα του πολιτικού προσωπικού. Αυτό δεν συμβαίνει  μόνο στη κεντρική πολιτική σκηνή αλλά και στην τοπική.

                Στο Δημοτικό Συμβούλιο της περιόδου  2010-14 σε σύνολο 27 συμβούλων, οι 13 ανεξαρτοποιήθηκαν, παραιτήθηκαν, μετατάχθηκαν, εξέπεσαν και μία ήταν διαρκώς απούσα. Μιλάμε για το 50% των άλλων παρατάξεων. Τότε, ο κ. Γαβότσης έμεινε μόνο με ένα σύμβουλο (στις επόμενες εκλογές έγινε δήμαρχος), ενώ ο κ. Σαραμάντος έχασε την απόλυτη πλειοψηφία, χωρίς αυτό να τον παρεμποδίσει στη διοίκηση του δήμου. Λογικό είναι να συμπεράνουμε ότι πολλοί από τους επικεφαλής των άλλων παρατάξεων, εφόσον δεν εκλεγούν δήμαρχοι, την επομένη των εκλογών δεν θα έχουν παράταξη.

                Στο Δημοτικό Συμβούλιο της περιόδου 2014-19, σε σύνολο 33 συμβούλων, οι 14 ανεξαρτοποιήθηκαν,  παραιτήθηκαν,  ήταν διαρκώς (η μία)  ή τακτικά απόντες. Δηλαδή, το 44% των άλλων παρατάξεων. Είχαμε μία μικρή βελτίωση της ρευστότητας, γι αυτό ίσως όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου,  ανέχθηκαν αυτή την κατάσταση.   Όμως ….. :

                Είναι πια καιρός να εξετάσουμε  με ποια κριτήρια ψηφίζουμε  τους  τοπικούς μας εκπρόσωπους. Αυτά τα κριτήρια δεν μπορεί να είναι άλλα από την ανιδιοτέλεια των προσώπων και την πολιτική τους στάση  για το δήμο αλλά και γενικότερα.  Η άποψή μου είναι, ότι δεν μπορεί να είσαι στέλεχος  ή μέλος των κομμάτων που ρήμαξαν  τον  τόπο και την χώρα και  να παριστάνεις τον αυτοδιοικητικό  σωτήρα.  Να είσαι χρόνια αδιάφορος και  άφαντος και ξαφνικά  να ψυχοπονάς  τον «τόπο σου».  Κάθε ψήφος  σε αυτούς επιβραβεύει την πολιτική των μνημονίων και την τοπική τους εφαρμογή, αποδέχεται την μακρόχρονη  κακοδιοίκηση, αναδύει φαντάσματα του παρελθόντος,  εγκρίνει φθαρμένα προσωπεία που παρουσιάζονται ως νέα.

                Ας γίνουμε αντιπροσωπευτικότεροι, περισσότερο αναλογικοί.  Στο δήμο μας δεν είμαστε μόνο (μεγάλοι) επιχειρηματίες, μάνατζερ, νεοδημοκράτες παλιάς κοπής  και ακροδεξιοί.--

                                                                                                        Θεμελής  Αγγελος

                                                                   Υποψήφιος  δήμαρχος της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ