8Η ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

              

 του Γρηγόρη Εδιρνέλη*

1910:  Η Κλάρα Τσέτκιν, διεθνής αγωνιστική φυσιογνωμία του εργατικού και γυναικείου κινήματος, κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου Συνεδρίου Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη, προτείνει να καθιερωθεί η 8 του Μάρτη ως "ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ".

Για να εκφράσουμε είπε, «την αλληλεγγύη και την αγάπη για Ειρήνη που μας ενώνει και να διαδηλώσουμε τη συνεχή διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας".   Και ακόμα πρόσθεσε ότι, "την ημερομηνία αυτή πρέπει οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να συμπεριλάβουν στις εκδηλώσεις τους και τη διοργάνωση μιας ημέρας των γυναικών, που σε πρώτη φάση θα διεκδικεί το δικαίωμα της ψήφου των γυναικών και η εκδήλωση αυτή θα πρέπει να πάρει διεθνή και μόνιμο χαρακτήρα".

Το 1977 ο ΟΗΕ, η Γενική του Συνέλευση καθιέρωσε την Ημέρα της Γυναίκας, ως Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.

Όλα ξεκίνησαν το 1857 όταν οι ράφτρες και οι υφάντρες της Νέας Υόρκης κατέβηκαν στους δρόμους απαιτώντας μείωση των εξαντλητικών ωρών εργασίας - από 16 σε 10 ώρες την ημέρα, ωράριο που οι άντρες είχαν ήδη κατακτήσει πριν από 17 χρόνια - και ζητώντας ίσα μεροκάματα με τους άντρες όπως και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς.   Η εξέγερση αυτή πνίγηκε στο αίμα ύστερα από απρόκλητη, βίαιη, άνανδρη και φονική επίθεση της αστυνομίας. 

Δυστυχώς όμως ακόμη και σήμερα, ο κατάλογος των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών σε όλο τον κόσμο, παραμένει μεγάλος και δυστυχώς απύθμενος. Αναφέροντας μόνο μερικά παραδείγματα, όπως τη μεγαλύτερη ανεργία των γυναικών σε σχέση με τους άνδρες, τα μεγαλύτερα ποσοστά απλήρωτης εργασίας,  την άνιση μεταχείριση στην αγορά εργασίας γυναικών και ανδρών (διαφορετική μισθοδοσία, καταπάτηση δικαιωμάτων μητρότητας, κλπ) την ακόμη και σήμερα άνιση και στερεοτυπική κατανομή των ρόλων μέσα στην οικογένεια σε βάρος της γυναίκας, την αντιμετώπισή της από τα ΜΜΕ πολλές φορές ως εργαλείο διαφήμισης και σεξισμού, ως υποδεέστερη και συμπλήρωμα του άνδρα, κ.λ.π

Η στήριξη όμως των γυναικών δεν είναι μόνο δίκαιη, κάνει και τον κόσμο καλύτερο. Σε πολλές περιοχές του υφηλίου οι γυναίκες έχουν πολύ πιο δύσκολη ζωή μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες.  Στόχοι και διεκδικήσεις του περασμένου αιώνα παραμένουν ακόμα και σήμερα επίκαιροι για το γυναικείο κίνημα. Όμως, οι αγώνες τους και οι προσπάθειες όλων μας να γίνει αυτός ο κόσμος πιο δίκαιος φέρνουν αποτελέσματα.

 Ισοτιμία, ισότητα, συμπληρωματικότητα, αλληλοσεβασμός, ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα και για τα δύο φύλα, απελευθέρωση των δημιουργικών δυνατοτήτων των γυναικών για την ατομική τους ολοκλήρωση σε όφελος της κοινωνίας και των δημοκρατικών θεσμών.

Δυστυχώς στον Δήμο Ωραιοκάστρου, παρά τα ωραία πομπώδη λόγια και εξαγγελίες, αντί να στηρίζουν την λειτουργία, δραστηριοποίηση και στελέχωση της Επιτροπής Ισότητας των Φύλων, την κατήργησαν ως αχρείαστη δια στόματος του Δημάρχου και Προέδρου αυτής κ. Γαβότση που αντικατέστησε την κ. Β. Γεράκη.

Σημειωτέον ότι επί της σύντομης προεδρίας του δεν συνεδρίασε ούτε μία φορά. Μάλλον θέματα όπως η ισότητα των φύλων, η θέση της γυναίκας στην οικογένεια και την παραγωγή, η ενδοοικογενειακή βία, κ.ά δεν έχουν σημαίνουσα θέση στην ατζέντα της διοίκησης του Δήμου Ωραιοκάστρου.

*Ο Γρηγόρης Εδιρνέλης είναι δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Ωραιοκάστρου, υποψήφιος Δήμαρχος  με την Δ.Κ.Π.Ω «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΝΑΤΡΟΠΗ»