Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι
Βουλευτές,
Ο
τελευταίος προϋπολογισμός της κυβέρνησης αυτής σφραγίζει και συμπυκνώνει όλη
την αντιφατική της πορεία.
-Από τα κακά
πλεονάσματα στα υπερπλεονάσματα!
-Από το ‘το ΔΝΤ έχει
δίκιο για την περικοπή του χρέους και του πρωτογενούς πλεονάσματος’, στην ιδέα
ότι το ΔΝΤ είναι ο κακός λύκος της ιστορίας.
-Από τη φίλη Ρωσία,
στις απελάσεις Ρώσων.
-Από την κακή Αμερική
του Τράμπ, στους εναγκαλισμούς με τον Ντόναλντ.
-Από την απέχθεια στην
ακροδεξιά, στη συνεργασία μαζί της, και δε μιλώ φυσικά για τον κ. Καμμένο. Είναι γνωστές οι υπόγειες διαδρομές με την
κανονική ακροδεξιά και η παραλίγο συμφωνία για την απλή αναλογική με 200
βουλευτές.
Ό,τι
μας κατέβει κι ό,τι κάθε φορά μας συμφέρει. Ένα ασπόνδυλο πράγμα η πολιτική
σας!
Αν μη τι άλλο, μια
κάποια εκτίμηση υπήρχε κάποτε στην Αριστερά για τη συνέπειά της όσον αφορά τον
ιδεολογικό της πυρήνα. Εδώ καταδεικνύεται η Αριστερά ως γυμνοσάλιαγκας που
έρπει. Μέσα σε έναν απίστευτο μηδενισμό κι ένα μίσος για τη μεσαία τάξη, για
τις αστικές συνήθειες, για τις ελευθερίες και τα δικαιώματα.
Η
ξιπασμένη, λιγούρικη δρακογεννιά της πλάκας, είναι στην πραγματικότητα ένας θίασος
πλιατσικολόγων που αρέσκεται ακόμη και διεθνώς στα χαχανητά και στην
εκκωφαντική αμάθεια, την οποία μάλιστα περιφέρει και ως σημαία αντίστασης
απέναντι στους αστικούς τρόπους και τις αξίες της δυτικής δημοκρατίας.
Ταπεινά ένστικτα,
αρπακτικότητα σε ό,τι δημιουργικό πάει να γίνει, καλλιέργεια διχόνοιας και
μίσους, δήμευση των σκληρών προσπαθειών νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Θα μου πείτε όλοι είναι
το ίδιο; Παράπονο το έχω εδώ στη βουλή
να ακούσω μια φορά, έστω μια φορά να διατυπωθεί μια αντίρρηση από τη
συμπολίτευση, μια φωνή, έστω ένας βήχας, κάπως, κάτι, μια κριτική σε ό,τι
γίνεται. Δεν μπορεί, όλα γίνονται σωστά;
Και δεν μιλώ για παραίτηση.
Κάτι χάλασε τα σχέδια
βέβαια. Παρά την κλεπτοκρατική και λαφυραγωγική αντίληψη για το κράτος, που μας
πάει πίσω στην εποχή του Δηληγιάννη, υπάρχει ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων που
δεν τσιμπάει. Οι Ελληνίδες και οι
Έλληνες αρνούνται να γίνουν θύματα, αρνούνται να γίνουν ζητιάνοι από τα ψίχουλα
που μοιράζει η κυβέρνηση, προερχόμενα από τη δήμευση της περιουσίας τους
βέβαια! Αρνούνται να γίνουν ψηφοφόροι σας, πολίτες τρίτης κατηγορίας μιας νέας
Βενεζουέλας.
Να είμαστε ειλικρινείς
όμως. Τα αρχαϊκότερα κομμάτια του παλιού πολιτικού συστήματος συνέστησαν στην
ουσία, μαζί με το άλογο που λέγεται Τσίπρας, το μόρφωμα που λέγεται σήμερα
ΣΥΡΙΖΑ. Οι άνθρωποι αυτοί συνεχίζουν να πιστεύουν στην ιδεολογία της αρπακτής
και της κλοπής, τού να ‘ζούμε εις βάρος των άλλων’, με την ιδέα ότι το κράτος
παράγει λεφτά τα οποία πρέπει να μας δίνει κι εμείς να το λαφυραγωγούμε ακόμη
περισσότερο, να αγνοούμε την κοινή, συλλογική ζωή, να καταπατούμε, να
παρανομούμε, να καταστρέφουμε τη χώρα, να μουτζώνουμε τη Βουλή όταν οι
βουλευτές δεν μας δίνουν τζάμπα λεφτά και δεν μας διορίζουν. Να υπονομεύουμε το
μέλλον των παιδιών.
Εάν
το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να είναι «ή εμείς ή αυτοί», εγώ σηκώνω το
γάντι. Πράγματι, ή η ευρωπαϊκή Ελλάδα των δικαιωμάτων και της ελευθερίας, ή ο
διεφθαρμένος και αρρωστημένος πελατειακός κρατισμός του σύριζα, τότε ναι. Ή
εμείς ή αυτοί.
Ο κ. Τσακαλώτος
καταθέτει έναν προϋπολογισμό ταξικό όπως λέει ο ίδιος, μιθριδατίζοντας τους
πολίτες με επιδόματα, προσλήψεις, πελατειακές τακτοποιήσεις, βαφτίζοντας
Αριστερή πολιτική την επέκταση του κράτους, κλείνοντας τα μάτια του στην
παρακμή, τον μηδενισμό και τη διαφθορά που περιέγραψα παραπάνω, παριστάνοντας
ότι διαφωνεί. Παίρνει τις αποστάσεις του από την παλιοπαρέα του Μαξίμου και
δείχνει απόμακρος στους ξιπασμένους ντεμέκ (που λέμε στη Μακεδονία, την πατρίδα
μου) τζετ σετ, με τις σαμπάνιες και τα πούρα.
Με
την ευκαιρία, αγαπητέ μου Πρόεδρε Αντώνη Σαμαρά, που ψήφισα τον προϋπολογισμό
σου τον Δεκέμβριο του 2014 και τον πρόεδρο που τότε πρότεινες μήπως και σωθεί η
χώρα όταν οι Κουβέληδες έτρεχαν στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι όπως είπες στο συνέδριο
προχθές: «Σαμπάνια, φαγοπότι και Άρη Βελουχιώτη».
Είναι
«Ζωή Πετσίτη, και ρεμούλα σαν αυτή του Καλιγούλα».
Κι από αυτό δεν σώζεσαι
κύριε Τσακαλώτε με τέτοιους προϋπολογισμούς. Γιατί ΕΣΥ προϋπολογίζεις –και βαφτίζεις
και ως αριστερή πολιτική- τις σαμπάνιες και τα τζετ από τα υπερπλεονάσματα.
Κυρίες και κύριοι
βουλευτές,
Τι να πει κανείς για
τον προϋπολογισμό; Τηλεγραφικά.
Μαχαίρι στις επενδύσεις
κατά μισό δις. σε σχέση με το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2019 και το
Μεσοπρόθεσμο, σε μια προσπάθεια να βγουν τα νούμερα που θέλει η κυβέρνηση.
Διάβαζε, δεν μας ενδιαφέρει το μέλλον.
Η
συμβολή του εξωτερικού τομέα στην αύξηση του ΑΕΠ σχεδόν μηδενική.
Μίζερα
πράγματα στην κατανάλωση, οριακές αυξήσεις περισσότερο από τους χρεοκοπημένους
της πολιτικής σας πολίτες που λαμβάνουν τις γόπες από τα πούρα σας και τις
σταγόνες από τις σαμπάνιες στο λίαρ τζετ.
Η
παραγωγικότητα καθοδική, σας τα λένε τα στοιχεία και οι μελέτες. Πώς αλλιώς
αφού δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις είναι καθοδικές;
Το επίπεδο των μισθών βρίσκεται στο
ναδίρ, τα μισά ΑΦΜ της χώρας στο κόκκινο με ληξιπρόθεσμες οφειλές, οι τράπεζες
στην ουσία κλειστές, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ανέρχονται αντί να πέφτουν και
ο κ. Τσίπρας χασκογελά φορτώνοντας στην ουσία τα νέα βάρη στις πλάτες των
επομένων γενεών.
Και
να μη ξεχάσω, τέτοια είναι η επιτυχία που η χώρα βρίσκεται εκτός αγορών. Για να
το καταλάβουν οι ψηφοφόροι: Είναι σαν σε μια οικογένεια να μην έχει κανένα
μέλος της δουλειά, και επιπλέον να μην υπάρχει κανείς να βοηθήσει, ενώ η
οικογένεια ζει με προθεσμία από ένα μικρό μασούρι χρημάτων που τελειώνουν.
Μέχρι
να ξαναέλθει το ΔΝΤ, αλλά τότε ο κ. Τσίπρας ξέρει ότι δεν θα είναι κυβέρνηση
και φαντάζεται ότι θα παρακολουθεί από την εξέδρα πετώντας πέτρες.
Λοιπόν,
σας έχω νέα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα
κερδίσει άνετη αυτοδυναμία, και θα σταθεροποιήσει τη χώρα. Και η πλειοψηφία που
θα έχει θα είναι συμπαγής, σταθερή και μακροχρόνια.
Γιατί ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει
αριστερά.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία της βουλευτή Β' Θεσσαλονίκης, Κατερίνας Μάρκου, στην Ολομέλεια της Βουλής για τον Προϋπολογισμό του 2019 στο σύνδεσμο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου