Παύλος Σαραμούρτσης: 3 χρόνια απουσίας

Συγκινητικό Memorial του γιού του Χρήστου

ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΠΑΤΈΡΑ : 29 Αυγούστου , 3 χρόνια απουσίας !

« Μου λείπεις πάρα πολύ, νιώθω όμως πως είσαι και θα είσαι πάντα κοντά σε εμένα και την οικογένειά μας, για να μας προστατεύεις, να μας οδηγείς και να μας ενώνεις όπως έκανες ανελλιπώς όλα τα προηγούμενα χρόνια. Για εμένα, την αδερφή μου, τη μητέρα μας και την εγγονή σου θα ζήσεις για πάντα μέσα από τις αξίες, τις αρχές και το παράδειγμα που μας άφησες. Θα σε λατρεύω για τα μαθήματα ζωής και συμπεριφοράς που μου δίδαξες».

Ο Πατέρας μου είχε αστείρευτη ενέργεια και όρεξη για ζωή και δημιουργία, είχε κοφτερό- πρακτικό μυαλό και διαίσθηση αλλά και τόλμη, και το θάρρος να παίρνει πολύ γρήγορες και σωστές αποφάσεις για σημαντικά πράγματα. Μπορούσε πολύ γρήγορα να συνδεθεί συναισθηματικά με τον συνομιλητή του και να του εμπνεύσει εμπιστοσύνη και σεβασμό, Ήταν πάντα αληθινός και ντόμπρος, ήταν πάντα ο εαυτός του. Εκτός από το ότι έφυγε νωρίς, δεν έχω άλλο παράπονο από τον Πατέρα μου Παύλο. Ήταν ένας εργατικός, σοβαρός και μετρημένος άνθρωπος αλλά ήταν και πολύ στοργικός Πατέρας. Είχε απίστευτο χιούμορ και αυτοσαρκαζόταν συχνά . Το αγαπημένο όμως πείραγμα ακόμη και τις τελευταίες του στιγμές ήταν προς τη μητέρα μου. Ήταν Πατέρας δίκαιος πάντα κοντά μου.

«Θέλω να σε ευχαριστήσω για την ίδια σου τη ζωή που ήταν πρότυπο εντιμότητας απέναντι στην κοινωνία και φροντίδας για την οικογένεια μας. Ναι ,πάντα ονειρευόσουν όσο και αν ο τελευταίος καιρός ήταν δύσκολος. Σε είχε πιάσει το παράπονο και έλεγες ότι ήταν άδικο που έμπλεξες με τις αρρώστιες νωρίς. Πάντα νωρίς θα ήταν. Πατέρα όποτε και να έφευγες νωρίς θα ήταν. Είπες ότι η ζωή θέλει και τύχη. Μην παραπονιέσαι Πατέρα μου, συνάντησες τον άνθρωπο σου από μικρός και μοιράστηκες μια ζωή γεμάτη αγάπη και δόσιμο, ξέρεις πόσο σπάνιο είναι αυτό. Η μάνα η αλλιώς «ο Νικόλας”  σου όπως σου άρεσε να τη λες ήταν πάντα το λιμάνι σου, και η ευτυχία σου και εσύ η δική της. Να μην ανησυχείς τώρα, είναι κοντά μας. Το ξέρω ότι θα την προσέχεις και εσύ από ψηλά. Όσο και να είσαι προετοιμασμένος να δεχθείς το θάνατο, τελικά πάντα σε πιάνει απροετοίμαστο. Κάποιοι μου είπαν πως έφυγες νωρίς. Εσύ ξέρεις αν χόρτασες τη ζωή σου ή αν απλά νικήθηκες από τον θάνατο που παραμόνευε να σε πάρει από κοντά μας. Με καίει όμως αυτή η εξέλιξη και το ξέρεις. Ξαφνικά μας έβαλες όλους σε μπελάδες βρε Πατέρα να αλλάξουμε ζωή και να συνεχίσουμε με ένα λιγότερο. Μου λείπεις. Κάποιοι είπαν ότι πρόσφερες πολλά. Κάτι θα ξέρουν. Μαζί με αυτή τη γυναίκα που αγάπησες και έγραψες τη δική σου ξεχωριστή ιστορία σε αυτόν τον τόπο. Κάποιοι είπαν να σε κλάψουμε. Μας μεγάλωσες δίνοντας μας την ψυχή σου. Δεν σου άρεσαν ποτέ τα κλάματα και οι στεναχώριες, και προσπαθώ να σε ικανοποιήσω.  Κάποιοι είπαν ότι προσπάθησες να αλλάξεις αυτό το χωριό με την ενασχόληση σου με τα κοινά. Πράγματι σε  μια δύσκολη εποχή για ένα χωριατόπαιδο πέτυχες να υψώσεις τη φωνή σου μέσα από το Δήμο. Ήθελες πάντα το καλύτερο για όλους. Μας έκανες όλους υπερήφανους. Η προσφορά και η εντιμότητά σου σαν αντιδημάρχου είναι σε όλους γνωστή και αδιαμφισβήτητη.  Αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο είναι τα μαθήματα που  έδωσες: Μαθήματα ανθρωπιάς, ήθους, Αλληλεγγύης, μαθήματα που θα συνεχίσεις να  δίνεις και σ’εμένα……. »

Ξέρουμε καλά όλοι ότι έφυγε από την μεγάλη Οικογένεια του χωριού ένας έντιμος αγωνιστής, ένας σπουδαίος δημοκράτης, ένας λαμπρός πατριώτης. Και αν λείπει η δυνατή φωνή σου από ανάμεσά μας, η σιωπή σου είναι το ίδιο Βροντερή.

 Θα σε θυμόμαστε Πατέρα. Υπήρξες σπάνιος άνθρωπος, υπέροχος σύζυγος, στοργικός Πατέρας, τρυφερός αδερφός και μοναδικός φίλος. Πάνω από όλα όμως θα τιμούμε και θα θυμόμαστε ότι ήσουν ένας γενναίος αγωνιστής και αθεράπευτα ιδεολόγος.

Πολύτιμη και αιώνια η μνήμη σου. Αγαπημένε μου Πατέρα!