ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Χ.ΦΩΚΑΣ
Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης – ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ
Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης – ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ
Θεσσαλονίκη, 11 Απριλίου 2017
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το
ζήτημα της κατάργησης των αθλητικών σχολείων και της μειονεκτικής θέσης
στην οποία βρίσκονται οι μαθητές που στοχεύουν στο πρωταθλητισμό αλλά
αναγκάζονται να φοιτούν σε δημόσια σχολεία φέρνει με ερώτηση του στη
Βουλή ο βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης της Ένωσης Κεντρώων Αριστείδης Φωκάς.Ο κ. Φωκάς μεταφέρει την αγωνία εκατοντάδων οικογενειών στην Ελλάδα που αναγκάζονται να στραφούν σε ιδιωτικά σχολεία ή ακόμη και σε σχολεία του εξωτερικού για τα παιδιά τους, όπου τους δίνεται η δυνατότητα να απουσιάζουν όσο χρειάζεται για να ανταποκριθούν στις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις, χωρίς να τίθεται θέμα απουσιών. Αντίθετα, στα δημόσια σχολεία όπου το πλαίσιο είναι πιο αυστηρό, οι μαθητές-αθλητές δεν έχουν τα ίδια προνόμια, με αποτέλεσμα πολλές φορές να πρέπει να θυσιάσουν την αθλητική τους σταδιοδρομία.
Η κατάργηση των αθλητικών σχολείων τα προηγούμενα χρόνια και η πλήρης αδιαφορία των ελληνικών Κυβερνήσεων από το 2010 μέχρι σήμερα για την επαρκή σύνδεση του σχολείου με τον πρωταθλητισμό έχει ως επώδυνο αποτέλεσμα να μπαίνουν ταξικά εμπόδια σε παιδιά κοινωνικών τάξεων που αδυνατούν οικονομικά να φοιτήσουν σε ιδιωτικά σχολεία ενώ παράλληλα έχουμε μια ανεξέλεγκτη διαρροή ταλέντων στο εξωτερικό, που επιλέγουν ακόμη και ξένες, πλέον, εθνικές ομάδες για να αγωνιστούν.
Σε σχετική δήλωση του ο κ. Φωκάς σημειώνει: «Να διατηρούν τους ταξικούς φραγμούς αυτοί που καυχώνται ότι είναι αριστεροί, είναι τουλάχιστον σχήμα οξύμωρο. Ασφαλώς δεν κατήργησε η κυβέρνηση αυτή τα αθλητικά σχολεία. Για αυτό το έγκλημα σε βάρος των παιδιών που θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό ευθύνονται οι προηγούμενοι. Το ζήτημα, όμως, είναι, πως και αυτοί τρέχουν να φωτογραφηθούν δίπλα σε πρωταθλητές μας, χωρίς όμως να κάνουν τίποτα για την καλλιέργεια των ταλέντων που θα φέρουν στη χώρα μας μετάλλια και διακρίσεις. Αυτή η υποκρισία πρέπει κάποτε να σταματήσει, όλοι οι αθλητές δικαιούνται ίσες ευκαιρίες».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
Προς: 1) Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
2) Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού
2) Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού
Θέμα: Η κατάργηση των αθλητικών σχολείων έθεσε ταξικούς φραγμούς στον πρωταθλητισμό
Τα αθλητικά σχολεία, που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τις πολλές
προπονητικές και κυρίως αγωνιστικές υποχρεώσεις των μαθητών που
στοχεύουν σε πρωταθλητισμό, έχουν δυστυχώς πλέον καταργηθεί, με
αποτέλεσμα οι περισσότεροι μαθητές που ασχολούνται ενεργά με τον
αθλητισμό να στρέφονται σε ιδιωτικά σχολεία, στα οποία οι απουσίες από
τα μαθήματα αντιμετωπίζονται με τρόπο ιδιαίτερα ελαστικό.
Όσοι αθλητές φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία έχουν πλήρη δυνατότητα να απουσιάζουν όσο χρειάζεται για να καλύπτουν τις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις, χωρίς να αντιμετωπίζουν θέμα απουσιών. Οι οικογένειες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να στραφούν στην ιδιωτική εκπαίδευση, ακόμα και αν βρουν ένα δημόσιο σχολείο που τις αφήνει απόλυτα ικανοποιημένες ως προς το επίπεδο εκπαίδευσης και την αντιμετώπιση που έχει το παιδί τους από τους καθηγητές, έρχονται συνεχώς αντιμέτωπες με το δίλημμα να κινδυνεύει να μείνει το παιδί τους από απουσίες και να μην υπάρχει η δυνατότητα αυτές να δικαιολογηθούν με κάποιο τρόπο, ή να σταματήσει να αγωνίζεται και να ακυρώνεται έτσι μια προσπάθεια που έχει πολλές φορές ξεκινήσει από τη μετανηπιακή του ηλικία και ένας στόχος όχι μόνον οικογενειακός, αλλά κυρίως προσωπικός δικός του.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα το αντιμετωπίζουν όσοι μαθητές κάνουν πρωταθλητισμό σε ατομικό αγώνισμα και στοχεύουν σε μια αθλητική υποτροφία αμερικανικού πανεπιστημίου. Για να το πετύχουν αυτό, χρειάζεται να έχουν πολύ καλές επιδόσεις τόσο στο σχολείο (υψηλός μ.ο. βαθμολογίας) όσο και στον αθλητισμό. Στα αθλήματα που υπάρχουν ατομικά ρεκόρ (όπως ο στίβος και η κολύμβηση), αυτά μπορεί να επιτευχθούν σε ένα μεμονωμένο αγώνα. Στα υπόλοιπα ατομικά αθλήματα (π.χ. στα αθλήματα που παίζονται με ρακέτες ή στα αθλήματα μονομαχίας), απαιτείται μία καλή θέση στην παγκόσμια κατάταξη της ηλικιακής τους κατηγορίας, που για να επιτευχθεί θα πρέπει να συμμετέχουν συνεχώς –και με επιτυχία– σε διάφορα τουρνουά που διοργανώνονται ανά τον κόσμο.
Οι Σύλλογοι Καθηγητών των σχολείων, παρά το γεγονός ότι είναι ενημερωμένοι για το θέμα, αισθάνονται εκτεθειμένοι· το δημόσιο σχολείο έχει όριο απουσιών και το ρυθμιστικό πλαίσιο είναι τόσο ασφυκτικό που δεν μπορούν να παρασχεθούν ούτε οι αυτονόητες διευκολύνσεις: μαθητές που φοιτούν σε σχολεία που είναι χτισμένα ακριβώς δίπλα σε αθλητικές εγκαταστάσεις δεν μπορούν ούτε καν την ώρα της γυμναστικής να προπονηθούν στο άθλημά τους, καθώς δεν επιτρέπεται σε πρωταθλητές που σε λίγους μήνες συμπληρώνουν τα 18 τους χρόνια να προπονηθούν εκτός σχολείου χωρίς την επίβλεψη συνοδού καθηγητή.
Επειδή δε δίνεται από την Πολιτεία η εναλλακτική ενός αθλητικού σχολείου, κάτι που συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, και πολλές οικογένειες αδυνατούν να στραφούν στην ιδιωτική εκπαίδευση ή να στείλουν τα παιδιά τους σε σχολεία του εξωτερικού και για τις τρεις τάξεις του Λυκείου.
Επειδή είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για τη μετέπειτα πορεία του μαθητή-αθλητή το ζήτημα της αγωνιστικής του πορείας και της συμμετοχής του σε αγώνες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και πολλά αθλητικά ταλέντα κινδυνεύουν να χαθούν ή να μεταναστεύσουν, επιλέγοντας σχολεία του εξωτερικού και –ίσως μελλοντικά– ξένες εθνικές ομάδες.
Επειδή η Πολιτεία πανηγυρίζει όταν αθλητές μας, που έχουν παράλληλα και σπουδαία ακαδημαϊκή καριέρα, φθάνουν μέχρι την κορφή του Ολυμπιακού βάθρου, αλλά δε φροντίζει –όπως υποχρεούται– να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε να έχουν ίσες ευκαιρίες να πετύχουν κάτι ανάλογο τα παιδιά όλων των κοινωνικών τάξεων.
Ερωτώνται οι συναρμόδιοι υπουργοί:
1. Όταν η Πολιτεία επέλεξε να καταργήσει τα αθλητικά σχολεία, φρόντισε για τον επανασχεδιασμό –και την αναβάθμιση, όπως είχε υποσχεθεί– του πλαισίου στήριξης και σύνδεσης του σχολείου με τον αναπτυξιακό και τον αγωνιστικό αθλητισμό;
2. Εκπληρώνει η Πολιτεία την υποχρέωσή της να παρέχει ίσες ευκαιρίες για ενασχόληση με τον πρωταθλητισμό στους μαθητές που αδυνατούν να πληρώσουν τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων;
3. Θα μεριμνήσουν ώστε να επιτραπεί ρητά στους Συλλόγους Καθηγητών των δημοσίων σχολείων να παίρνουν αποφάσεις προς διευκόλυνση των μαθητών που κάνουν πρωταθλητισμό, όπως για παράδειγμα:
αʹ) να δικαιολογούν όσες απουσίες γίνονται για τη συμμετοχή σε πανελλήνιους και διεθνείς αγώνες; βʹ) να επιτρέπουν σε όσους μαθητές «κόπηκαν» από απουσίες που έγιναν για τη συμμετοχή σε αγώνες να επανεξεταστούν το Σεπτέμβριο, εφόσον από το μέσο όρο της βαθμολογίας τους συνάγεται ότι η έλλειψη φυσικής παρουσίας δεν επηρέασε τη μαθησιακή διαδικασία; γʹ) να τους επιτρέπουν την ώρα της γυμναστικής να προπονούνται
στο άθλημά τους σε παρακείμενες εγκαταστάσεις υπ’ ευθύνη των γονέων, των κηδεμόνων ή των προπονητών τους;
Όσοι αθλητές φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία έχουν πλήρη δυνατότητα να απουσιάζουν όσο χρειάζεται για να καλύπτουν τις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις, χωρίς να αντιμετωπίζουν θέμα απουσιών. Οι οικογένειες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να στραφούν στην ιδιωτική εκπαίδευση, ακόμα και αν βρουν ένα δημόσιο σχολείο που τις αφήνει απόλυτα ικανοποιημένες ως προς το επίπεδο εκπαίδευσης και την αντιμετώπιση που έχει το παιδί τους από τους καθηγητές, έρχονται συνεχώς αντιμέτωπες με το δίλημμα να κινδυνεύει να μείνει το παιδί τους από απουσίες και να μην υπάρχει η δυνατότητα αυτές να δικαιολογηθούν με κάποιο τρόπο, ή να σταματήσει να αγωνίζεται και να ακυρώνεται έτσι μια προσπάθεια που έχει πολλές φορές ξεκινήσει από τη μετανηπιακή του ηλικία και ένας στόχος όχι μόνον οικογενειακός, αλλά κυρίως προσωπικός δικός του.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα το αντιμετωπίζουν όσοι μαθητές κάνουν πρωταθλητισμό σε ατομικό αγώνισμα και στοχεύουν σε μια αθλητική υποτροφία αμερικανικού πανεπιστημίου. Για να το πετύχουν αυτό, χρειάζεται να έχουν πολύ καλές επιδόσεις τόσο στο σχολείο (υψηλός μ.ο. βαθμολογίας) όσο και στον αθλητισμό. Στα αθλήματα που υπάρχουν ατομικά ρεκόρ (όπως ο στίβος και η κολύμβηση), αυτά μπορεί να επιτευχθούν σε ένα μεμονωμένο αγώνα. Στα υπόλοιπα ατομικά αθλήματα (π.χ. στα αθλήματα που παίζονται με ρακέτες ή στα αθλήματα μονομαχίας), απαιτείται μία καλή θέση στην παγκόσμια κατάταξη της ηλικιακής τους κατηγορίας, που για να επιτευχθεί θα πρέπει να συμμετέχουν συνεχώς –και με επιτυχία– σε διάφορα τουρνουά που διοργανώνονται ανά τον κόσμο.
Οι Σύλλογοι Καθηγητών των σχολείων, παρά το γεγονός ότι είναι ενημερωμένοι για το θέμα, αισθάνονται εκτεθειμένοι· το δημόσιο σχολείο έχει όριο απουσιών και το ρυθμιστικό πλαίσιο είναι τόσο ασφυκτικό που δεν μπορούν να παρασχεθούν ούτε οι αυτονόητες διευκολύνσεις: μαθητές που φοιτούν σε σχολεία που είναι χτισμένα ακριβώς δίπλα σε αθλητικές εγκαταστάσεις δεν μπορούν ούτε καν την ώρα της γυμναστικής να προπονηθούν στο άθλημά τους, καθώς δεν επιτρέπεται σε πρωταθλητές που σε λίγους μήνες συμπληρώνουν τα 18 τους χρόνια να προπονηθούν εκτός σχολείου χωρίς την επίβλεψη συνοδού καθηγητή.
Επειδή δε δίνεται από την Πολιτεία η εναλλακτική ενός αθλητικού σχολείου, κάτι που συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, και πολλές οικογένειες αδυνατούν να στραφούν στην ιδιωτική εκπαίδευση ή να στείλουν τα παιδιά τους σε σχολεία του εξωτερικού και για τις τρεις τάξεις του Λυκείου.
Επειδή είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για τη μετέπειτα πορεία του μαθητή-αθλητή το ζήτημα της αγωνιστικής του πορείας και της συμμετοχής του σε αγώνες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και πολλά αθλητικά ταλέντα κινδυνεύουν να χαθούν ή να μεταναστεύσουν, επιλέγοντας σχολεία του εξωτερικού και –ίσως μελλοντικά– ξένες εθνικές ομάδες.
Επειδή η Πολιτεία πανηγυρίζει όταν αθλητές μας, που έχουν παράλληλα και σπουδαία ακαδημαϊκή καριέρα, φθάνουν μέχρι την κορφή του Ολυμπιακού βάθρου, αλλά δε φροντίζει –όπως υποχρεούται– να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε να έχουν ίσες ευκαιρίες να πετύχουν κάτι ανάλογο τα παιδιά όλων των κοινωνικών τάξεων.
Ερωτώνται οι συναρμόδιοι υπουργοί:
1. Όταν η Πολιτεία επέλεξε να καταργήσει τα αθλητικά σχολεία, φρόντισε για τον επανασχεδιασμό –και την αναβάθμιση, όπως είχε υποσχεθεί– του πλαισίου στήριξης και σύνδεσης του σχολείου με τον αναπτυξιακό και τον αγωνιστικό αθλητισμό;
2. Εκπληρώνει η Πολιτεία την υποχρέωσή της να παρέχει ίσες ευκαιρίες για ενασχόληση με τον πρωταθλητισμό στους μαθητές που αδυνατούν να πληρώσουν τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων;
3. Θα μεριμνήσουν ώστε να επιτραπεί ρητά στους Συλλόγους Καθηγητών των δημοσίων σχολείων να παίρνουν αποφάσεις προς διευκόλυνση των μαθητών που κάνουν πρωταθλητισμό, όπως για παράδειγμα:
αʹ) να δικαιολογούν όσες απουσίες γίνονται για τη συμμετοχή σε πανελλήνιους και διεθνείς αγώνες; βʹ) να επιτρέπουν σε όσους μαθητές «κόπηκαν» από απουσίες που έγιναν για τη συμμετοχή σε αγώνες να επανεξεταστούν το Σεπτέμβριο, εφόσον από το μέσο όρο της βαθμολογίας τους συνάγεται ότι η έλλειψη φυσικής παρουσίας δεν επηρέασε τη μαθησιακή διαδικασία; γʹ) να τους επιτρέπουν την ώρα της γυμναστικής να προπονούνται
στο άθλημά τους σε παρακείμενες εγκαταστάσεις υπ’ ευθύνη των γονέων, των κηδεμόνων ή των προπονητών τους;
Ο ερωτών βουλευτής
Αριστείδης Χ. Φωκάς
Β’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης
Ένωση Κεντρώων
Αριστείδης Χ. Φωκάς
Β’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης
Ένωση Κεντρώων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου