ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ : ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ

Άρθρο της Άννας Ραφαηλίδου

Μια ματιά στο διαδίκτυο στο αντίστοιχο λήμμα θα αφήσει εντυπωσιασμένο τον ενδιαφερόμενο. Είναι τόσοι πολλοί οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι στη χώρα μας!
Αν συρρικνώσουμε το ενδιαφέρον μας στο Δήμο μας θα ανακαλύψουμε ότι δεν υπολείπεται αναλογικά ,σε αριθμό και δραστηριότητα Πολιτιστικών Συλλόγων, από άλλα μέρη.
Φυσικά εκτός από τους Πολιτιστικούς Συλλόγους θα ανακαλύψουμε και άλλους με παραπλήσια ενδιαφέροντα: Περιβαλλοντικούς, Οικολογικούς, Χορευτικούς, Μουσικούς, Ορειβατικούς, Αιμοδοσίας κλπ.
Αυτό σημαίνει ότι μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού ενδιαφέρεται και ασχολείται με τα πολιτισμικά.
Σε ειδικές περιπτώσεις όπως αυτή της κοινότητας Νεοχωρούδας η συμμετοχή των κατοίκων στα πολιτιστικά δρώμενα είναι μεγάλη και συνεχώς αυξανόμενη.
Αιτία είναι η αποξένωση λόγω της παγκοσμιοποίησης; Η οικονομική δυσπραγία ; η ανάγκη επικοινωνίας και ανάπτυξης δεσμών; Το τοπικιστικό πνεύμα; Η αγάπη στις παραδόσεις; Οι νέες γνώσεις και εμπειρίες; Οτιδήποτε κάνει τους κατοίκους να πλαισιώσουν τον Πολιτιστικό τους Σύλλογο είναι προς τη θετική κατεύθυνση με δεδομένο ότι το σημερινό του προφίλ άλλαξε λόγω της ευρύτητας των ενδιαφερόντων : Εκτός από τη διαφύλαξη και διάδοση των εθίμων και γενικά της παράδοσης τα μέλη ασχολούνται και με άλλες δραστηριότητες.
Ο εθελοντισμός είναι ένα πρωταρχικό στοιχείο που χαρακτηρίζει τους Πολιτιστικούς Συλλόγους. Αν δεν υπήρχε η έμφυτη αγάπη προς τον συνάνθρωπο και έντονη θέληση για προσφορά δεν θα βίωναν οι συμμετέχοντες αυτή την ευχάριστη και ζωντανή ατμόσφαιρα σε όλες τις εκδηλώσεις τους.
Είναι λοιπόν αισιόδοξα τα μηνύματα σε ότι αφορά το κομμάτι της ένταξης και της δραστηριοποίησης μέσα στον Πολιτιστικό Σύλλογο . Τα μέλη προσφέρουν με προθυμία αυτά που μπορούν, που μπορεί να είναι υλικές ή μη δωρεές όπως πχ συνεισφορά στα εδέσματα μιας παρουσίασης , η προσφορά εργασίας, η μεταφορά γνώσεων, η αιμοδοσία κ.α.
Η ουμανιστική συνείδηση, η συνεργασία μεταξύ ατόμων εμπνευσμένων από την ομαδικότητα , το ενδιαφέρον για την γνώση του παρελθόντος , η διαμόρφωση της ιστορικής συνείδησης και ταυτότητας, η μέριμνα για τη διαφύλαξη της κληρονομιάς, η αγάπη για αυτά που μας ανήκουν και ο σεβασμός στα ξένα , η ανάπτυξη πρωτοβουλιών πρέπει να είναι ο στόχος και το ιδεώδες των Πολιτιστικών Συλλόγων προς όφελος των μελών τους ενάντια στις τωρινές προκλήσεις .
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα της ευχάριστης και ωφέλιμης παρουσίας δυστυχώς παρουσιάζονται προβλήματα ικανά να εμποδίσουν το έργο που επιτελείται. Αν εξαιρέσουμε την προσπάθεια εκμετάλλευσής τους προς την κατεύθυνση της πολιτικοποίησης προς όφελος κομμάτων και ατόμων που πολιτεύονται, από τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι ιδίως τα πρόσφατα χρόνια είναι η απουσία ιδιόκτητης στέγης όπου θα μπορούσαν να εφαρμόσουν τις δραστηριότητές τους και η έλλειψη χρηματοδότησης για την ανάπτυξή τους.
Πώς μπορεί ένας Πολιτιστικός Σύλλογος που έχει ικανό αριθμό μελών, διαχρονική παρουσία στον τόπο του , πλήθος δράσεων , που έχει στην κατοχή του μεγάλο αριθμό παραδοσιακών στολών, βιβλιοθήκη, αντικείμενα για ένα λαογραφικό μουσείο κλπ να μην έχει ένα δικό του χώρο για να αναπτύξει τα μελλοντικά του σχέδια?
Είναι δυνατόν όπως γίνεται συχνά , να εκτελεί εκδηλώσεις κλειστών χώρων όπως πχ μια διάλεξη, παίρνοντας κάθε φορά άδεια από τη δημοτική ή άλλη εμπλεκόμενη αρχή;
Και ποιος θα ενδιαφερθεί για τις ελλείψεις αυτές και την αντιμετώπισή τους; Αφού για τους διοικούντες δεν είναι σε προτεραιότητα τα πολιτιστικά που δεν έχουν άμεσο κομματικό ενδιαφέρον . ..
Τα υπάρχοντα διαθέσιμα κτίρια ή αυτά που θα μπορούσαν με κάποια ανακατασκευή να προσφερθούν στους Συλλόγους κρατούνται για άλλους σκοπούς μείζονος προτεραιότητας.
Σκέψεις και προτάσεις για ανάπτυξη και απαγκίστρωση από την οικονομική δυσπραγία θα μπορούσαν να τεθούν από όσους ενδιαφέρονται να βοηθήσουν και από όσους γνωρίζουν λόγω θέσης ή επαγγέλματος. Η αρχή και η επιτυχία του εγχειρήματος επιτυγχάνεται από τη συνεργασία και την αλληλεγγύη. Ας τεθεί στο τραπέζι η συζήτηση για να ξεφύγουμε από τα στερεότυπα να γίνει μια νέα θεώρηση του θεσμού . Να αποδεχθούμε το γεγονός ότι δεν είμαστε πια στο παλιό καθεστώς και ότι η νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί να τοποθετήσει τους Συλλόγους σε ένα νέο πλαίσιο . Για να είναι πρώτα απ’ όλα βιώσιμοι και μετά για τις δυνατότητες ανάπτυξής τους.
Ας καταθέσουμε σκέψεις και προτάσεις που ίσως συμβάλουν σε μια ευοίωνη και εφαρμόσιμη προοπτική.
Όπως η σκέψη ότι η διακοπή χρηματοδότησης των Πολιτιστικών Συλλόγων από δημόσιες επιχορηγήσεις λόγω της μη ύπαρξης πόρων θα μπορούσε να αντισταθμιστεί με παροχές σαν την προηγούμενη με την διάθεση σ´αυτούς υπαρχόντων κτιρίων για να στεγαστούν μόνιμα .
Η ενημέρωση από τον Δήμο ή από άλλους φορείς για άλλες πηγές χρηματοδότησης όπως πχ ευρωπαϊκά προγράμματα κ.α. θα ήταν πολύ χρήσιμη.
Μια άλλη πρόταση είναι η σύσφιξη των σχέσεων των Πολιτιστικών Συλλόγων σε ευρύτερο αλλά και σε πιο περιορισμένο πεδίο.
Η ενεργός συμμετοχή τους σε ένα πανελλήνιο φορέα θα ήταν ωφέλιμη για ενημερώσεις , συμμετοχές κλπ σε όλη την επικράτεια και το εξωτερικό.
Η ένωση των Πολιτιστικών φορέων Θεσσαλονίκης πρέπει να ενεργοποιηθεί περισσότερο στον τομέα της ενημέρωσης και όχι μόνο.
Ο διάλογος μεταξύ των Πολιτιστικών Συλλόγων του Δήμου μας είναι απαραίτητος όπως και η τακτική συνάντηση των μελών των Δ.Σ.
Τέλος επωφελής θα ήταν η στενή συνεργασία ή και αδελφοποίηση δύο ή περισσότερων όμορων Πολιτιστικών Συλλόγων με παραπλήσια ενδιαφέροντα . Έτσι θα μπορούσαν να αποκτήσουν περισσότερη ισχύ, να κάνουν κοινές δραστηριότητες και παράλληλα να έχουν την ευχέρεια να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους για την ανάδειξη των τοπικών τους χαρακτηριστικών ,την ελευθερία να αναπτυχθούν μεμονωμένα και να ξεχωρίσουν.
Τελειώνοντας θα ήθελα να προτείνω να συνεχιστεί η συζήτηση αυτή μέσα και έξω από το διαδίκτυο. Με ενδιαφέρον θα ακουστούν , νομίζω, οι απόψεις ατόμων με εμπειρία και γνώσεις και ίσως οι προτάσεις που παρουσιαστούν θα υλοποιηθούν στο μέλλον.